İPF'NİN TARİHÇESİ -3- WİLLİAM OSLER (1849-1912) - KRONİK İNTERSTİSYEL PNÖMONİ - 2024.07.12

İdiyopatik Pulmoner Fibrozisin (Akciğer Sertleşmesinin) Tarihçesi -3- William Osler (1849-1912) - Kronik İnterstisyel Pnömoni

1893

Corrigan'ın tanımı, 1893 yılına kadar geçerli oldu; William Osler, "Tıp İlkeleri ve Uygulaması  (Principles and Practice of Medicine)" adlı metinde bunu kronik interstisyel pnömoni olarak yeniden adlandırdı ancak alt başlık olarak akciğer sirozu ifadesini korudu. ² 

Osler'in en önemli katkılarından biri, 'Tıbbın İlkeleri ve Uygulaması' adlı ders kitabıydı. Bu eser, tıp tarihinde bir dönüm noktası oldu. Kitabında, geçmişten gelen tıbbi bilgileri modern bilimsel anlayışla harmanlayarak, hem öğrenciler hem de pratisyen hekimler için değerli bir kaynak oluşturdu. 

Osler'in alçakgönüllülüğü ve tıp tarihine olan saygısı, onun büyüklüğünün bir başka göstergesiydi. Kendi yazdığı 'Tıbbın İlkeleri ve Uygulaması' adlı ders kitabı, yayımlandığı günden itibaren tıp eğitiminde çığır açmış ve uzun yıllar boyunca temel başvuru kaynağı olarak kullanılmıştı. Ancak Osler, kendi eserinin başarısına rağmen, tıp tarihindeki diğer büyük isimlerin katkılarını her zaman takdir etmekten çekinmedi.
Özellikle, 11. yüzyılda yaşamış büyük İslam bilgini İbn-i Sina'ya (Latince adıyla Avicenna) olan hayranlığını açıkça dile getirdi. Osler, İbn-i Sina'nın 'El-Kanun fi't-Tıb' (Tıbbın Kanunu) adlı eserini "şimdiye kadar yazılmış en ünlü tıp ders kitabı" olarak nitelendirdi. Bu ifade, Osler'in kendi eserinin popülerliğinin zirvesindeyken bile, tıp tarihine olan derin saygısını ve objektif bakış açısını gösteriyordu.

Dahası, Osler İbn-i Sina'nın eserinin önemini vurgularken, "Tıbbın Kanunu'nun diğer tüm eserlerden daha uzun süre tıbbi bir İncil olarak kaldığını" belirtti. Bu sözler, Osler'in sadece kendi döneminin tıbbına değil, tıbbın tarihsel gelişimine de ne kadar değer verdiğini gösteriyordu.

Osler'in öğretim yöntemi, karmaşık tıbbi konuları ve nadir hastalıkları anlaşılır hale getirmesiyle ünlüydü. Özellikle hasta başı eğitimine verdiği önem, tıp eğitiminde yeni bir çığır açtı. Bu yaklaşım, teorik bilgiyi pratik uygulamayla birleştirerek, öğrencilerin daha etkili öğrenmesini sağladı.

Tıp literatürüne yaptığı katkılar sonucunda, birçok hastalık, belirti ve semptom Osler'in adıyla anılmaya başladı. Örneğin, Osler nodülleri (endokardit belirtisi), Osler-Weber-Rendu sendromu (herediter hemorajik telanjiektazi) ve Osler triadı (endokardit tanısında kullanılan üç ana belirti) bunlardan bazılarıdır.

Dr. Osler'in mirası, sadece kendi dönemini değil, günümüz tıp eğitimini ve uygulamasını da derinden etkilemiştir. Onun bütüncül yaklaşımı, hastayı merkeze alan bakış açısı ve sürekli öğrenmeye verdiği önem, modern tıbbın temel prensipleri haline gelmiştir.

William Osler'in çalışmaları ve felsefesi, tıp dünyasında 'Oslerianizm' olarak bilinen bir akımın doğmasına yol açmıştır. Bu akım, hümanist değerleri tıp uygulamasıyla birleştirerek, hem bilimsel hem de etik açıdan mükemmelliği hedefler."

Bu versiyon, Dr. Osler'in kariyerini, katkılarını ve mirasını daha kapsamlı bir şekilde ele alıyor. Onun tıp eğitimine ve uygulamasına getirdiği yenilikleri, yazdığı önemli eseri ve adıyla anılan tıbbi terimleri vurguluyor. Ayrıca, Osler'in modern tıp üzerindeki kalıcı etkisini de belirtiyor.

Not: Oslerianizm,” tıp alanında bir terimdir ve genellikle Sir William Osler’in (1849–1919) çalışmalarıyla ilişkilendirilir. Osler, Kanadalı bir doktordu ve modern tıp eğitimi ve uygulamasında önemli bir rol oynamıştır. İşte Oslerianizm hakkında bazı temel bilgiler: ⁴ 

• İnsan Merkezli Yaklaşım: Oslerianizm, hastaların birey olarak ele alınması gerektiğini vurgular. Hastaların tıbbi durumlarını anlamak için kişisel hikayelerini dinlemek ve onları insan olarak görmek önemlidir.
• Klinik Beceriler ve Gözlem: Osler, klinik becerilerin ve doğrudan gözlem yapmanın tıp eğitiminde temel olduğuna inanıyordu. Öğrencilere hastaları muayene etme ve semptomları doğrudan gözlemleme fırsatı vermek önemliydi.
• Öğrenci Eğitimi: Osler, öğrencilere aktif katılım ve sorumluluk verilmesini savunuyordu. Öğrencilerin kendi bilgi ve becerilerini geliştirmelerine yardımcı olmak için onları klinik ortama dahil etmek önemliydi.
• Empati ve İnsancıl Yaklaşım: Osler, doktorların hastalarına empati göstermeleri gerektiğini vurguladı. Hastaların duygusal ihtiyaçlarına saygı göstermek ve insanca bir şekilde iletişim kurmak önemlidir.

Oslerianizm, tıp eğitimi ve uygulamasında insan odaklı, klinik becerilere dayalı ve empatik bir yaklaşımı ifade eder. Bu prensipler, günümüzde de tıp alanında önemli olarak kabul edilmektedir.

Gelecek Konu: İPF'nin Tarihçesi -4- Laurence L. Robbins (1911- 1980) - İdiyoparik Pulmoner Fibrozis (iPF)

KAYNAKÇA:

1. İdiyopatik Pulmoner Fibrozis Nedir? (pahssc.org.tr)
2. Time for a change: is idiopathic pulmonary fibrosis still idiopathic and only fibrotic? - PMC (nih.gov)
3. William Osler - Wikipedia
4. Clinical genetics on the road: Be Oslerian, young man - Kelly - 1983 - American Journal of Medical Genetics - Wiley Online Library

Yazan: Kamil Hamidullah / KASIM 2019
Önceki güncelleme: Kamil Hamidullah / NİSAN 2024
Son güncelleme: Kamil Hamidullah / TEMMUZ 2024

Önceki Konu: İPF'nin Tarihçesi -2- Dominic John Corrigan (1802-1880) - Akciğer Sirozu