1762 Giovanni Battista Morgagni (1682-1771) ve 1826 René-Théophile-Hyacinthe Laennec (1781-1826) - Sağ Kalp Karıncığının Hipertrofisini tanımladılar.
Tıp biliminde devrim niteliğinde bir dönüm noktası, Marcello Malpighi'nin (1628-1694) mikroskopik kılcal damar ağını keşfetmesi ve William Harvey'in (1578-1657) kan dolaşımı teorisini doğrulamasıyla yaşandı. Bu keşifler, dolaşım sistemi hastalıklarının tanımlanması ve tedavisinde önemli ilerlemelere yol açtı. Ayrıca, kalp ve damar hastalıklarının daha iyi anlaşılmasını ve bu alandaki tıbbi uygulamaların geliştirilmesini sağladı.
Ancak, bu önemli keşiflere rağmen, takip eden 150 yıl boyunca pulmoner dolaşımın hastalıkları ve sağ ventrikülün hastalıklardaki rolü üzerine yapılan bilimsel çalışmalar sınırlı kaldı. Bu durumu değiştiren gelişme, 1762'de Giovanni Battista Morgagni (1682-1771) ve 1826'da stetoskopun mucidi René Laennec'in (1781-1826) çalışmalarıyla gerçekleşti. Bu iki bilim insanı, amfizem vakalarında sağ ventrikülün hipertrofisini ayrıntılı şekilde tanımladılar.
Amfizem, akciğer hava keseciklerinin zarar görmesiyle oluşan bir hastalıktır ve bu hastalarda sağ kalp karıncığının kalınlaşması (hipertrofi) yaygın olarak gözlemlenir. Morgagni ve Laennec'in çalışmaları, sadece sağ ventrikül hipertrofisini tanımlamakla kalmadı, aynı zamanda kalp ve akciğer hastalıkları arasındaki karmaşık ilişkiyi anlamamıza da yardımcı oldu. Bu çalışmalar, dolaşım sistemi hastalıklarının daha iyi anlaşılmasına katkı sağladı ve pulmoner dolaşımın hastalıklarına ilişkin ilk değerli keşiflerden biri olarak kabul edildi.
19. yüzyılın başlarından itibaren, kalp ve akciğer hastalıkları arasındaki ilişkiler daha net ortaya çıkmaya başladı. 1851'de Julius Klob (1831-1879), pulmoner arterdeki değişiklikleri keşfetti. 1865'te Armand Trousseau (1801-1867), kronik akciğer hastalıklarına bağlı siyanoz ve ödemi tanımladı. Pulmoner hipertansiyonun net bir tanımı 19. yüzyılın sonlarına kadar yapılmamış olsa da, bu duruma neden olan faktörler giderek daha iyi anlaşıldı. 1891'de Ernst von Romberg (1865-1933), pulmoner arter sklerozunu tanımladı. Bu bulgular, modern kardiyoloji ve pulmoner tıbbın temel taşlarını oluşturdu. İlerleyen yıllarda pulmoner hipertansiyon, KOAH ve diğer kardiyopulmoner hastalıkların tanı ve tedavisinde önemli ilerlemelere öncülük etti. 2
1762 yılında Giovanni Battista Morgagni ve 1826 yılında stetoskopun mucidi René-Théophile-Hyacinthe Laennec, sağ kalp karıncığının büyümesini (hipertrofi) ayrıntılı olarak tanımladılar.
Bu, pulmoner dolaşım hastalıkları üzerine yapılan ilk önemli keşiflerden biriydi.
Yazan: Kamil Hamidullah
Oluşturma Tarihi: Kamil Hamidullah / EKİM 2018
Önceki güncelleme: Kamil Hamidullah / AĞUSTOS 2024
Son güncelleme: Kamil Hamidullah / EYLÜL 2024
#PulmonerHipertansiyon #DolaşımSistemi #PAHSSc